آموزش شیشه گری در تهران - کارگاه شیشه گری (لمپ ورکینگ)

در این مطلب قصد داریم تا شما را با مهارت شیشه گری،  نحوه کار با شیشه ، آموزش های کار با شیشه ( لمپ ورکینگ ) و انواع تکنیک ها آشنا نماییم. شما پس از گذراندن دوره های آموزشی می توانید با استفاده از ایده های خلاقانه خود، آثار هنری شیشه ای بسیار زیبا خلق کنید و از این طریق کسب درآمد نمایید. دوره لمپ ورکینگ یکی از دوره های آموزشی آموزشگاه طلا سازی طلافنون می باشد .

شیشه با حرارت مستقیم بسیار نرم می شود و فرد هنرجو یا هنرمند می تواند هر طرح و فرمی که مدنظرش می باشد را به آن بدهد. شیشه در هنرهای تجسمی، صنایع دستی، معماری و دکوراسیون داخلی کاربرد فراوانی دارد.

 از جمله محبوب ترین هنرها ، هنر حکاکی روی شیشه است و به دلیل اینکه کار بسیار دشوار و ظریفی است نیاز به آموزش حکاکی و طراحی روی شیشه خواهید داشت. آموزش حکاکی روی شیشه یکی از روش های جدید و به روز طراحی تزیینات شیشه می باشد. قیمت قلم حکاکی و مته حکاکی روی شیشه گران است. 

برای اولین بار لمپ ورکینگ از ایتالیا آغاز شد و به مرور زمان در کشورهای دیگر نیز از این هنر در ساخت انواع لوازم و بناها استفاده نمودند. 

به رشته ای که ما کار می‌کنیم در زبان انگلیسی flameworking و در زبان عامیانه lampworking گفته می‌شود.

Flameworking

یعنی کسی که با یک مشعل، که روی میز قرار گرفته، شیشه های تو پر و تو خالی رو فرم می‌‌دهد.در گذشته،در قرن ۱۷، مشعل‌ها با روفن و باد کار میکردند.

در حال حاضر مشعل‌ها با اکسیژن و گاز کار می‌کنند که هستند مشعل هایی که دمای شعله آن‌ها به ۱۸۰۰ درجه می‌رسد.

ما ۲ نوع شیشه رو استفاده میکنیم :

• پیرکس (بوروسیلیکات)
• سودالایم (قلیایی)

تفاوت این دو در نقطه ذوب آن‌ها است.

شیشه‌های سودالایم به نسبت شیشه‌های پیرکس خیلی سریعتر ذوب می‌شوند.اصلاح نشکن در شیشه به این معنی است که زمانی که شیشه وارد حرارت میشود(به سرعت و یکدفعه‌ای)شکسته نشود.شیشه سودالایم این خاصیت رو ندارد و باید کم کم حرارت ببیند.(گرم کردن و سپس وارد حرارت شود)

شیشه پیرکس برخلاف شیشه سودالایم،می توان آن را از همان مرحله اول وارد دمای ۱۸۰۰ کرد و شکسته نشود.(نشکن در مقابل شوک حرارتی)

این شیشه‌ها هر کدام کاربرد خاص خود و پایگاه کشوری خود را دارند.

شیشه‌های سودالایم در کشور های ایتالیا و چک اسلواکی خیلی بیشتر کاربرد دارد و علت آن قدمت آن است و شیشه‌های پیرکس در کشور های آلمان و آمریکا کاربرد دارد که این شیشه حدود ۱۰۰ سال پیش در آلمان توسط شخصی به نام مهندس شات اختراع شد.

که آن زمان آلمان درگیر جنگ شد، پیشرفتش متوقف شد و بین سال های ۱۹۰۵ یا ۱۹۲۵ در آمریکا شروع به تولید این شیشه شد.

و در سال ۱۹۷۵ شخصی به نام برتون رنگ‌ها را وارد دنیای شیشه پیرکس کرد (رنگ‌های شیشه از اکسید فلزات گرفته می‌شود).

برتون کم کم رنگ‌هایی متفاوت را وارد شیشه پیرکس کرد.(شیشه پیرکس بر خلاف شیشه سودالایم که دارای تنوع بالا رنگی است،رنگ‌های محدودی داشت).

کسی که میخواهد شیشه گر شود باید شیشه‌ها را شناسایی کند و  با توجه به آن اثری که میخواهد بسازد،تصمیم بگیرد که با کدام نوع شیشه کار کند چون که هر شیشه قابلیت خاص خود را دارد.

به طور مثال در بخش زیور، برای ساخت مهره باید از شیشه‌های سودالایم استفاده شود.با شیشه‌های پیرکس شدنی نیست.

برای ساخت آثار دمیدنی، کارهای چند تیکه و بزرگ، شیشه پیرکس انتخاب بسیار مناسبی است.

برای ساخت حیوانات و آثار فیگوراتیو شیشه سودالایم انتخاب مناسبی است.

در تکنیک توری از هر دو شیشه می‌توان استفاده کرد با این تفاوت که اگر با شیشه سودالایم کار می‌کنیم فاصله جوش ها و اتصالات از هم باید خیلی زیاد باشد. اما در شیشه پیرکس فاصله جوش‌ها و اتصال‌ها ۲،۳ میل هم می‌تواند باشد.

امروزه، می‌توان گفت که شیشه در این سه دهه اخیر اعتبار و جایگاه خود را پیدا کرده است. مخصوصأ در بخش زیور،چه با شیشه‌های پیرکس،چه با شیشه های سودالایم، هر ۲ سال یک بار در کشور‌های همسایه بینال  برگزار میشود.

برای مجسمه نیز وبینال ها و فستیوال برگزار می‌شود و جز متریال‌هایی است که خیلی به آن پرداخته میشود.

باتوجه به این که در ساخت آثار شیشه‌ای، یک قسمت از مسیر ساخت را خود متریال تعیین میکند، به جرأت می‌توان گفت که ۲ کار از یک طرح کاملأ ساختار متفاوتی خواهند داشت و احتمال ۱۰٪ شباهت در ساخت آن وجود دارد.(بسته به نوع و تجربه هنرمند)

خود متریال به شیشه‌گر این اجازه و خلاقیت را میدهد که فرم مد نظر متفاوت تر از فرم‌های قبلی باشد.