قبل از برش و پرداخت ، الماس دارای ویژگی های سطح بسیار متغیری است که به ندرت ، توسط صاحب جواهرات مشاهده میشود.
این ویژگی ها می توانند داستانهای جالبی ازچگونگی پیدایش الماس در اعماق زمین ،چه در سنگ هایی که الماس در آنها رشد کرده است ویا در حین حمل و نقل آتشفشانی آنها بیان کنند .
در سطح الماس طبیعی آنقدر تنوع وجود دارد که مانند دانه های برف ، هیچ دو الماس کاملاً شبیه هم نیستند. این اختلافات می تواند به ما اطلاعات مفیدی در مورد نحوه واکنش الماس با مایعات در لایه های عمقی زمین پس از تبلور بدهد و همچنین خصوصیات ماگمای آتشفشانی که را که آنها را به سطح زمین آورده است ، نشان می دهد.
اما چگونه این تغییرات اتفاق میافتد؟
ویژگی های داخلی و خارجی سطح الماس مربوط به ساختار کریستالوگرافی داخلی است. لاملهای تغییر شکل می تواند ظریف و به طور مساوی توزیع شود.
سایر ویژگی های مربوط به ساختار الماس ، مانند مثلث ها ، فقط دارای پوست عمیق ، میکروسکوپی هستند و به نظر می رسد به صورت تصادفی توزیع شده اند.
شکل خارجی کریستال الماس می تواند حل شود و یا در یک فرآیند زمین شناسی معروف به انحلال یا تجزیه ، به شکل های ثانویه درآید. یا اینکه تغییری نکند ، الماس یک هشت ضلعی یا مکعب کامل تشکیل می دهد. اما با تجزیه ، الماس می تواند از یک هشت ضلعی به اشکال دیگر مانند دوازده ضلعی یا چهار ضلعی تغییر کند و حتی الماس های "نامنظم" تشکیل دهد که هیچ شکل مشخصی ندارند.
این تبدیلات به سطح خارجی الماس خشن را می توان از یکدیگر تشخیص داد. لکه های تابش سبز و قهوه ای از ویژگی های سطحی هستند که به دلیل مجاورت الماس با مایعات رادیواکتیو یا مواد معدنی است.
