تاریخچه جواهرات ایتالیا

ایتالیا عنوان نیروگاه  صنایع جواهرات در اروپا رو به خودش اختصاص داده است. 

تاریخچه ای بسیار متنوع و غنی از طراحی طلا و جواهر در این کشور موجود میباشد. 



 

خلاقیت بسیار زیادی در ایتالیا وجود دارد و همین باعث شده که جواهرات بسیار خاص و فوق‌العاده ی این کشور زبانزد کل جهان باشد. 

طرح ها و جواهرات مدرن این کشور،همچنان همگی الهام گرفته شده از سبک های قدیم نسل های قبل تر هستند. 

جواهرات ایتالیایی در انواع مناسبات از قبیل مهمانی های خانوادگی،جشن ها و مراسمات مذهبی استفاده میشده است. 

بعد از  امپراطوری رم،به وضوح طراحی های ایتالیایی تحت تاثیر قرار گرفت و رنگ و بویی از فرهنگ آسیایی و کشورهایی مانند مصر و یونان وارد جواهرات ایتالیایی شد. 

ترکیب این فرهنگ ها بر طراحی های ایتالیایی تاثیر داشته و میتوان به راحتی طرح ها را از نسل های قبل تر تمیز داد.


حدود ۷۰۰ تا ۳۰۰ سال قبل از میلاد مسیح فرهنگ Etruscan(ایتالیای قدیم) تاثیراتی از مهاجران یونانی را نشان میدهد. آنها مهاجرانی خلاق، مشتاق و خوش گذران بودند که بر قسمت غربی ایتالیا،از رم تا بولونیا تسلط داشتند.  میراث Etruscan ها نقاشی،سفالگری تزیینی و تریینات برنز و طلا بوده است.  همچنان تکنیک های طراحی طلا و جواهر آنها مورد استفاده و رایج است.




شاهکارهای طلاسازان آن دوران هنوز در شهر Arezzo وجود دارد،اين شهر همچنان بزرگترین مرکز صنعت جواهرات مدرن ایتالیا میباشد.  رابطه طلا با ذهن و بدن و روح انسان ها بیشتر از هر فلز دیگری بود؛به عنوان رنگ خورشید در نظر گرفته میشد و در زمان های گذشته به عنوان ماده ی هستی بخش مورد احترام بود.

طلاسازان یونانی به بخش هایی از ایتالیای باستان مهاجرت کردند تا در محیطی که باعث شکوفایی هنر و صنایع دستی آنها میشد کار کنند.   تا ۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، ایتالیایی ها در تکنیک های ملیله دوزی،کار با طلاهای سیمی و گوارسه سازی طرح های پیچیده پیشرفته و حرفه ای شدند.



در سده ۱۹ میلادی،طراح معروف ایتالیایی، Pio Fortuna Castellani، از تکنیک گوارسه سازی قدیمی Etruscan ها در تولیدات طلاسازی استفاده کرد ؛که همچنان به عنوان منبع اصلی تزیینات ساخته شده از طلا در تاریخچه طراحی طلا و جواهر ایتالیا تلقی میشود.  در جامعه اتروسکان،زن ها نقش به سزایی داشته و اکثر طراحی های جواهرات برای خانم ها انجام میشده است،زیورهایی نظیر گیره،دستبند و آویز

رومانیایی ها حدود ۷۰۰ سال حکمرانی کردند و نقش مهمی در تولیدات جواهرات و سکه مربوط به آنها میباشد. در امپراطوری رمانی خانمها خود را مفصلا با النگو،گوشواره،انگشتر،گردنبند های سکه ی طلا و پابند میپوشاندند.  بعد از مدتی استفاده طلا رواج پیدا کرد و جواهرات برای آقایان هم مرسوم شد.  در دوران رونسانس استخراج سنگ ها و همچنین تکنیک هایی مانند میناکاری،حکاکی،سياه قلم و قلم کاری برای معنا بخشی مذهبی و شخصی سازی جواهرات رواج پیدا کرد.    در قرن ۱۴ ام ایتالیا صنعت جواهرات خود را با بقیه کشورها به اشتراک گذاشت و گسترش داد.  مثلا سنجاق سینه های طرح قدیمی که یک سنگ بزرگ در وسط و سنگ های کوچکتر دور آن بودند کنار رفته و جای آن سنجاق هایی با طرح پرنده،گوزن،زنی در حال نواختن ساز و سمبل های اسطوره ای طراحی شدند.  در حوالی سال ۱۴۶۰ آویزهای با طرح قلب بسیار محبوب و پرطرفدار شدند.



در سده ۱۵ میلادی جواهرسازان ایتالیایی به دامنه وسیعی از سنگ ها از جمله الماس،زیرکنیا،یاقوت،زمرد،عقیق ،آمیتیس ،لاجورد و ...دسترسی داشتند.  بعضی از سنگ ها مانند الماس و مروارید نیز به نظر خواص درمانی داشتند. با توجه به دسترسی زیاد به سنگ ها و پولدار شدن روسا تولید جواهر در ایتالیا بسیار مفصل تر و دقیق تر شد.