رواج جواهر سازی در قرن شانزدهم
استفاده از طلا و جواهرات از زمان کشف این گوهر درخشان که بر شکوه و جلال انسان می افزاید بسیار مرسوم شد ، اما جواهر سازی که امروزه نیز شاهد آن هستیم از قرن شانزدهم رواج یافته است.
در سال 1670 جورج راونسکرافت، برای اولین بار در فرانسه از الماس بر روی انگشترها استفاده کرد که با استقبال فراوانی از سوی افراد طبقه اشراف مواجه شد.
جواهرسازی در دورهای مختلف پادشاهان رواج بسیار داشته و برای خود تاریخچه ی به خصوصی دارد
در ایران باستان به شکل زیر رواج داشته است
در دو هزار سال پیش از میلاد مسیح، ساکنان فلات ایران، ساختن جواهرات و زیورآلات را با دانه و مهرههای رنگی آغاز کردند و بدین گونه علاقه خود به، تزئینات و زیور آلات را نشان دادند. در شهر سوخته جواهراتی مربوط به این دوره یافت شده است، تا اینکه در هزاره بعد، یعنی هزاره اول پیش از میلاد فرهنگ غنی ایرانی شکل گرفت، به همین دلیل تغییرات گستردهای در صنعت جواهر سازی ایجاد شد.
اجساد مربوط به این دوره، با زیور آلات مختلف تزئین شدهاند، که این امر نشان دهنده پیشرفت این صنعت در آن زمان بوده است. در دورههای بعدی (هخامنشیان و پارتیان) استفاده از سنگهای قیمتی و همچنین جواهراتی با طرحهای ساده و با مقیاس کوچکتر، متداول شد تا اینکه در دوران ساسانیان، هنر جواهر سازی، مانند سایر هنرها به اوج و شکوفایی رسید.
کیفیت و پیچیدگی زیورآلات و سکههای مربوط به این دوره، گواه بر این امر است. نکته قابل توجه در دوره ساسانیان، رواج تزیین ظروف، لباس و وسایل منزل، با سنگهای قیمتی است. پس از ساسانیان، استفاده از نقره نیز متداول شد و قطعات طلا، بیشتر، توسط زنان استفاده میشد.
*ویژگی های جواهرات ایران باستان:
1) استفاده از فلزاتی مثل: طلا، نقره، مفرغ و برنز
2) استفاده از سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی مثل: فیروزه، عقیق، کهربا و عاج
3) غالبا از طرحهای مهندسی منظم و یا اشکال مهم در طبیعت مثل اژدها و دیو استفاه میشده
4) ایجاد طرح روی کار با کوبش چکش
جواهرات در ایران بعد از ورود اسلام دستخوش تغییراتی شد:
ورود اسلام به ایران، جنبههای زیادی از زندگی فردی و اجتماعی ایرانیان تحت تاثیر قرار گرفت. پس بسیار طبیعی است که بر هنر جواهر سازی نیز تاثیراتی گذاشته باشد که به شرح زیر میباشند:
پس از ورود اسلام به ایران هنر جواهر سازی، تحت تاثیر کانونهای هنر اسلامی قرار گرفت و بدین ترتیب، تغییراتی در این هنر ایجاد شد از جمله: افزایش استفاده از سنگهای قیمتی، نیمه قیمتی و مینا کاری
در دو دهه اول پس از اسلام، طرحها به طرحهای کلاسیک روم شرقی محدود میشد. اما در قرنهای 9 تا 12، مدلهای اسلامی، آمیختهای از طبیعت و اشکال هندسی بود و در قرنهای بعدی، ایرانیان از طلا، نقره و برنز در ساخت زیور آلات استفاده میکردندو همچنین ساخت طلسم و از استفاده از طرحهای سمبلیک متداول شد.
در دوره تیموریان، علاقه تیمور به هنرهای مختلف، از جمله جواهر سازی، باعث شد که طرحهای ایرانی، برای ادوار بعدی زنده بماند.