طلا چیست و چه کاربردهای دارد؟
چگونه طلا در طبیعت تشکیل می‌شود؟
به گفته دانشمندان، تمام طلایی که در زمین یافت می‌شود، در ابرنواخترها و برخورد ستارگان نوترونی، مدت‌ها قبل از تشکیل منظومه شمسی و سیاره زمین تشکیل شده است!
چه چیزی طلا را به یک کانی تبدیل می‌کند؟
کانی یک جامد طبیعی است که در طبیعت وجود دارند و ترکیب شیمیایی خاصی دارد. از آنجا که طلا اغلب به صورت خالص در طبیعت یافت می‌شود، می‌توان آن را هم به عنوان یک کانی و هم به عنوان یک عنصر در نظر گرفت.
آیا طلا یک کانی نرم است؟
طلا نسبتاً برای یک عنصر فلزی نرم است که به آن اجازه می‌دهد به راحتی شکل بگیرد. طلا بسیار چکش‌خوار و انعطاف‌پذیر است.
سه واقعیت جالب درباره طلا چیست؟ سه واقعیت جالب درباره طلا عبارتند از:
- از زمان‌های باستان توسط انسان‌ها بسیار ارزشمند بوده است.
- در برابر اکسیداسیون یا زنگ‌زدگی مقاومت می‌کند. به همین دلیل بسیاری از آثار باستانی طلا پس از گذشت قرن‌ها در شرایط عالی یافت می‌شوند.
- چکش‌خوارترین و انعطاف‌پذیرترین فلزات است و یکی از بالاترین چگالی‌ها را در بین عناصر دارد.
طلا از چه چیزی ساخته شده است؟
عنصر طلا از اتم‌هایی با ۷۹ پروتون، ۷۹ الکترون و ۱۱۸ نوترون تشکیل شده است. این اتم‌ها ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی این فلز را تعیین می‌کنند.
برای آشنایی بیشتر دوره های آموزشی طلاسازی و جواهرسازی طلافنون لطفا به این لینک مراجعه فرمایید.
چگونه طلا را تعریف می‌کنید؟
طلا یک عنصر شیمیایی است که در دمای اتاق به صورت فلز جامد زرد رنگ و درخشان است. از زمان‌های باستان توسط انسان‌ها بسیار ارزشمند بوده است.
طلا (Au)، عنصر شیمیایی، یک فلز زرد رنگ براق و متراکم از گروه ۱۱ (Ib)، دوره ۶ جدول تناوبی عناصر است. طلا دارای چندین ویژگی است که آن را در طول تاریخ به طور استثنایی ارزشمند کرده است. این فلز دارای رنگ و درخشندگی جذاب، دوام تا حد تقریباً غیرقابل تخریب، چکش‌خواری بالا و معمولاً در طبیعت به صورت نسبتاً خالص یافت می‌شود. تاریخچه طلا به دلیل ارزش درک شده آن از زمان‌های اولیه، بی‌نظیر است.
طلا یکی از متراکم‌ترین فلزات است. این فلز رسانای خوبی برای گرما و الکتریسیته است. همچنین نرم‌ترین و چکش‌خوارترین و انعطاف‌پذیرترین عنصر است؛ یک اونس (۳۱.۱ گرم؛ طلا به اونس تروی وزن می‌شود) می‌تواند به ورقه‌های بسیار نازکی به مساحت ۱۷ متر مربع تبدیل شود که به آن ورق طلا می‌گویند. به دلیل جذابیت بصری و قابلیت کارکرد آسان و عدم زنگ‌زدگی یا خوردگی، طلا یکی از اولین فلزاتی بود که توجه انسان را به خود جلب کرد. نمونه‌هایی از کارهای هنری پیچیده با طلا، بسیاری در شرایط تقریباً کامل، از صنعتگران مصر باستان، مینوسی، آشوری و اتروسکی باقی مانده‌اند و طلا همچنان به عنوان ماده‌ای بسیار محبوب برای ساخت جواهرات و اشیاء تزئینی استفاده می‌شود.
طلا یکی از متراکم‌ترین فلزات است. این فلز رسانای خوبی برای گرما و الکتریسیته است. همچنین نرم‌ترین و چکش‌خوارترین و انعطاف‌پذیرترین عنصر است؛ یک اونس (۳۱.۱ گرم؛ طلا به اونس تروی وزن می‌شود) می‌تواند به ورقه‌های بسیار نازکی به مساحت ۱۷ متر مربع تبدیل شود که به آن ورق طلا می‌گویند. به دلیل جذابیت بصری و قابلیت کارکرد آسان و عدم زنگ‌زدگی یا خوردگی، طلا یکی از اولین فلزاتی بود که توجه انسان را به خود جلب کرد. نمونه‌هایی از کارهای هنری پیچیده با طلا، بسیاری در شرایط تقریباً کامل، از صنعتگران مصر باستان، مینوسی، آشوری و اتروسکی باقی مانده‌اند و طلا همچنان به عنوان ماده‌ای بسیار محبوب برای ساخت جواهرات و اشیاء تزئینی استفاده می‌شود.
به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد خود، طلا تنها ماده‌ای بوده است که به طور جهانی در مبادله کالاها و خدمات پذیرفته شده است. به شکل سکه یا شمش، طلا گاهی نقش مهمی به عنوان ارز با ارزش بالا ایفا کرده است، اگرچه نقره به طور کلی استاندارد پرداخت‌ها در سیستم‌های تجاری جهان بوده است.
طلا در قرن نوزدهم به عنوان پشتوانه سیستم‌های ارز کاغذی شروع به خدمت کرد و از دهه ۱۸۷۰ تا جنگ جهانی اول استاندارد طلا پایه‌ای برای ارزهای جهان بود.
اگرچه نقش رسمی طلا در سیستم پولی بین‌المللی تا دهه ۱۹۷۰ به پایان رسید، این فلز همچنان به عنوان یک دارایی ذخیره بسیار معتبر باقی مانده است و تقریباً ۴۵ درصد از کل طلای جهان توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی برای این منظور نگهداری می‌شود. طلا همچنان توسط همه کشورها به عنوان وسیله پرداخت بین‌المللی پذیرفته می‌شود.
طلا به طور گسترده‌ای در غلظت‌های کم در تمام سنگ‌های آذرین یافت می‌شود. فراوانی آن در پوسته زمین حدود ۰.۰۰۵ قسمت در میلیون تخمین زده می‌شود. طلا بیشتر به صورت بومی یافت می‌شود و به جز با تلوریم، سلنیوم و بیسموت به صورت شیمیایی ترکیب نمی‌شود. تنها ایزوتوپ طبیعی این عنصر طلا-۱۹۷ است. طلا اغلب در ارتباط با ذخایر مس و سرب یافت می‌شود و اگرچه مقدار موجود اغلب بسیار کم است، به راحتی به عنوان محصول جانبی در پالایش این فلزات پایه بازیابی می‌شود.
توده‌های بزرگ سنگ‌های حاوی طلا که به اندازه کافی غنی باشند تا به عنوان سنگ معدن شناخته شوند، نادر هستند. دو نوع ذخایر حاوی مقادیر قابل توجهی طلا شناخته شده‌اند: رگه‌های هیدروترمال، که در آنها طلا با کوارتز و پیریت (طلای احمق‌ها) همراه است؛ و ذخایر پلاسر، هم متراکم و هم غیر متراکم، که از هوازدگی سنگ‌های حاوی طلا به دست می‌آیند.
رگه‌های غنی از طلا زمانی تشکیل می‌شوند که طلا از اعماق زیاد با سایر مواد معدنی در یک محلول آبی حمل شده و سپس رسوب کرده است. طلا در سنگ‌ها معمولاً به صورت دانه‌های پراکنده نامرئی یافت می‌شود، به ندرت به صورت پوسته‌هایی که به اندازه کافی بزرگ باشند تا دیده شوند، و حتی نادرتر به صورت توده‌ها یا رگه‌های کوچک.
کریستال‌هایی به اندازه حدود ۲.۵ سانتی‌متر (۱ اینچ) یا بیشتر در کالیفرنیا یافت شده‌اند. توده‌هایی به وزن حدود ۹۰ کیلوگرم (۲۰۰ پوند) از استالبته، رسوبات آبرفتی طلا که در یا در امتداد رودخانه‌ها یافت می‌شدند، منابع اصلی این فلز برای مصر و بین‌النهرین باستان بودند. سایر ذخایر در لیدیه (اکنون در ترکیه) و سرزمین‌های اژه و در ایران، هند، چین و سایر سرزمین‌ها یافت شدند. در طول قرون وسطی، منابع اصلی طلا در اروپا معادن زاکسن و اتریش بودند. دوره تولید طلا که پس از کشف آمریکا توسط اسپانیایی‌ها در دهه ۱۴۹۰ آغاز شد، احتمالاً بزرگترین دوره‌ای بود که جهان تا آن زمان شاهد آن بود.
بهره‌برداری از معادن توسط کارگران برده و غارت کاخ‌ها، معابد و مقبره‌ها در آمریکای مرکزی و جنوبی منجر به ورود بی‌سابقه‌ای از طلا شد که ساختار اقتصادی اروپا را به طور قابل توجهی به هم زد. از زمان کشف دنیای جدید توسط کریستف کلمب در سال ۱۴۹۲ تا سال ۱۶۰۰، بیش از ۲۲۵,۰۰۰ کیلوگرم (۸,۰۰۰,۰۰۰ اونس) طلا، یا ۳۵ درصد از تولید جهانی، از آمریکای جنوبی به دست آمد. معادن دنیای جدید - به ویژه معادن کلمبیا - در قرون ۱۷ و ۱۸ همچنان به ترتیب ۶۱ و ۸۰ درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص دادند؛ در قرن ۱۸، ۱,۳۵۰,۰۰۰ کیلوگرم (۴۸,۰۰۰,۰۰۰ اونس) طلا استخراج شد.
روسیه در سال ۱۸۲۳ به بزرگترین تولیدکننده طلا در جهان تبدیل شد و به مدت ۱۴ سال بخش عمده‌ای از عرضه جهانی را تأمین کرد. در دوره دوم افزایش تولید (۱۸۵۰-۱۸۷۵)، طلا بیشتری در جهان تولید شد تا در تمام سال‌های پس از ۱۴۹۲، عمدتاً به دلیل کشفیات در کالیفرنیا و استرالیا. افزایش قابل توجه سوم (۱۸۹۰-۱۹۱۵) ناشی از کشفیات در آلاسکا، قلمرو یوکان (اکنون یوکان) و آفریقای جنوبی بود. یکی از عوامل اصلی افزایش عرضه جهانی طلا، معرفی فرآیند سیانید در سال ۱۸۹۰ برای بازیابی طلا از سنگ‌های معدنی کم‌عیار و سنگ‌های معدنی حاوی طلا با اندازه ذرات بسیار کوچک بود. تولید طلا در طول قرن بیستم همچنان افزایش یافت، بخشی به دلیل بهبود روش‌های بازیابی و بخشی به دلیل رشد و گسترش مداوم عملیات استخراج طلای آفریقای جنوبی.
در اواخر قرن بیستم، چهار کشور—آفریقای جنوبی، روسیه، ایالات متحده و استرالیا—دو سوم طلای تولید شده سالانه در سراسر جهان را به خود اختصاص داده بودند. در اوایل قرن بیست و یکم، چین رهبر جهانی در تولید طلا بود. در این دوره، استرالیا، ایالات متحده، روسیه، کانادا و آفریقای جنوبی نیز همچنان مقادیر زیادی از این فلز گرانبها را تأمین می‌کردند.
از آنجا که طلای خالص برای مقاومت در برابر دستکاری طولانی مدت بسیار نرم است، معمولاً با فلزات دیگر آلیاژ می‌شود تا سختی آن برای استفاده در جواهرات، ظروف طلا یا سکه‌ها افزایش یابد. بیشتر طلای مورد استفاده در جواهرات با نقره، مس و کمی روی آلیاژ می‌شود تا سایه‌های مختلفی از طلای زرد تولید کند یا با نیکل، مس و روی آلیاژ می‌شود تا طلای سفید تولید کند. رنگ این آلیاژهای طلا از زرد به سفید تغییر می‌کند زیرا نسبت نقره در آنها افزایش می‌یابد؛ بیش از ۷۰ درصد نقره منجر به آلیاژهایی می‌شود که سفید هستند. آلیاژهای طلا با نقره یا مس برای ساخت سکه‌های طلا و ظروف طلا استفاده می‌شوند و آلیاژهای طلا با پلاتین یا پالادیوم نیز در جواهرات استفاده می‌شوند. محتوای آلیاژهای طلا به صورت ۲۴ قسمتی، به نام قیراط، بیان می‌شود؛ یک آلیاژ طلای ۱۲ قیراطی ۵۰ درصد طلا دارد و طلای ۲۴ قیراطی طلایی است که بیش از ۹۹ درصد خالص است.
به دلیل رسانایی الکتریکی بالا (۷۱ درصد رسانایی مس) و بی‌اثر بودن، بزرگترین استفاده صنعتی از طلا در صنعت برق و الکترونیک برای آبکاری اتصالات، ترمینال‌ها، مدارهای چاپی و سیستم‌های نیمه‌هادی است. فیلم‌های نازک طلا که تا ۹۸ درصد از تابش مادون قرمز را منعکس می‌کنند، بر روی ماهواره‌ها برای کنترل دما و بر روی کلاه‌های فضانوردی برای حفاظت استفاده شده‌اند. به طور مشابه، استفاده از طلا بر روی پنجره‌های ساختمان‌های بزرگ اداری، نیاز به تهویه مطبوع را کاهش می‌دهد و به زیبایی می‌افزاید. طلا همچنین مدت‌هاست که برای پر کردن و سایر تعمیرات دندان‌ها استفاده می‌شود.
طلا یکی از نجیب‌ترین عناصر انتقالی است، یعنی کمترین واکنش شیمیایی را دارد. طلا توسط اکسیژن یا گوگرد مورد حمله قرار نمی‌گیرد، اگرچه به راحتی با هالوژن‌ها یا با محلول‌هایی که حاوی کلر هستند یا کلر تولید می‌کنند، مانند تیزاب سلطانی، واکنش می‌دهد. همچنین در محلول‌های سیانید در حضور هوا یا پراکسید هیدروژن حل می‌شود. حل شدن در محلول‌های سیانید به تشکیل یون بسیار پایدار دی‌سیانوآورات، [Au(CN)2]، نسبت داده می‌شود.
مانند مس، طلا یک الکترون s در خارج از یک پوسته d کامل دارد، اما با وجود شباهت در ساختارهای الکترونیکی و انرژی‌های یونیزاسیون، شباهت‌های کمی بین طلا و مس وجود دارد.
ترکیبات
حالت‌های اکسیداسیون مشخصه طلا +1 (ترکیبات اوروس) و +3 (ترکیبات اوریک) هستند. حالت +1 به طور کلی بسیار ناپایدار است و بیشتر شیمی طلا شامل حالت +3 می‌شود. طلا نسبت به هر فلز دیگری به راحتی از محلول با کاهش جابجا می‌شود. حتی پلاتین نیز یون‌های Au3+ را به طلای فلزی کاهش می‌دهد.
از جمله ترکیبات نسبتاً کم‌اهمیت طلا که اهمیت عملی دارند می‌توان به کلرید طلا(I)، AuCl؛ کلرید طلا(III)، AuCl3؛ و اسید کلراوریک، HAuCl4 اشاره کرد. در ترکیب اول، طلا در حالت اکسیداسیون +1 است و در دو ترکیب بعدی، در حالت +3 قرار دارد. هر سه ترکیب در پالایش الکترولیتی طلا دخیل هستند. سیانوآورات پتاسیم، K[Au(CN)2]، اساس بیشتر حمام‌های آبکاری طلا است (محلولی که در هنگام آبکاری طلا استفاده می‌شود). چندین ترکیب آلی طلا دارای کاربردهای صنعتی هستند. به عنوان مثال، مرکاپتیدهای طلا که از ترپن‌های سولفوریزه به دست می‌آیند، در برخی محلول‌های آلی حل می‌شوند و برای تزئین ظروف چینی و شیشه‌ای استفاده می‌شوند.
طلا می‌تواند به قطعات زیبایی از هنر و جواهرات تبدیل شود!
جالب است که این فلز گرانبها در جنبه‌های مختلف زندگی ما، از فناوری پیشرفته تا پیشرفت‌های پزشکی، دخیل است. ما اغلب اهمیت آن را دست کم می‌گیریم. در این مقاله، ما به ۱۰ کاربرد طلا که ممکن است از آنها آگاه نباشید، خواهیم پرداخت.
طلا برق را هدایت می‌کند و زنگ نمی‌زند. همه این ویژگی‌ها به ما می‌گویند که چرا طلا یک انتخاب برتر برای زمینه‌های فنی، صنعتی و پزشکی است. تمام تمدن‌های باستانی در طول تاریخ از آن به عنوان نمادی از قدرت، خلوص و رفاه استفاده کرده‌اند.
استفاده های طلا
علاوه بر زیبایی ذاتی خود، این فلز زرد به دلیل نادر بودن، کاربردی بودن و سازگاری بالای خود بسیار ارزشمند است. طلا در هر جنبه‌ای از زندگی مدرن حضور دارد. به دلیل ویژگی‌های متعدد و متنوع خود، که برخی از آنها منحصر به فرد هستند، طلا یک ماده ضروری و غیرقابل جایگزین در بسیاری از صنایع مختلف است.
طلا به طور تاریخی برای ساخت سکه‌ها، شمش‌ها و جواهرات استفاده شده است، اما در سال‌های اخیر به روش‌های غیرمتعارف نیز مورد استفاده قرار گرفته است.
1. استفاده‌های الکتریکی از طلا
هیچ شکی نیست که طلا یک رسانای الکتریکی فوق‌العاده است. این یک جزء الکتریکی جامد است که در مادربوردها، میکروچیپ‌ها و مدارهای مورد استفاده در دستگاه‌های الکترونیکی مانند کامپیوترها و تلفن‌های هوشمند یافت می‌شود.
بیشتر تجهیزات الکترونیکی معمولی به ولتاژهای پایین نیاز دارند که می‌توانند به سرعت توسط خوردگی و زنگ زدگی آسیب ببینند.
از آنجا که طلا اجازه می‌دهد جریان‌های الکتریکی بین نقاط تماس بدون زنگ زدگی حرکت کنند، در مقایسه با سایر فلزات، طلا مقاوم‌ترین و بادوام‌ترین ماده الکتریکی است.
۲. فناوری هوافضا
به دلیل بازتاب تابشی برتر، طلا در فناوری هواپیما و هوافضا بسیار ارزشمند است. فویل‌های طلا به تنظیم دما کمک می‌کنند و الکترونیک داخلی را از دمای سوزان فضا محافظت می‌کنند.
فیلم‌های نازک طلا به صفحه‌های کلاه‌خود اضافه می‌شوند تا از چشمان فضانوردان در برابر نور مستقیم خورشید و تابش محافظت کنند. ماهواره‌ها و فضاپیماها نیز با طلا پوشانده می‌شوند تا گرما را منعکس کنند.
از آنجا که طلا نادر است و ارزش ذاتی دارد، مردم همیشه آن را با پول مبادله کرده‌اند. این فلز رسانای بسیار مؤثر و قابل اعتمادی است که قابل حمل، آسان برای تقسیم به قطعات کوچکتر و بادوام است.
این فلز زرد به عنوان ارز برای بسیاری از مقاصد استفاده شده است. تفاوت قیمت کمی بین خرید و فروش آن وجود دارد. در مقایسه با کالاهایی مانند نقره، نسبت ارزش به وزن بالاتری دارد که آن را قابل حمل‌تر می‌کند.
این یک ذخیره مادی از ثروت است که مؤسسات مالی، دولت‌ها، بانک‌های مرکزی و سرمایه‌گذاران فردی مالک آن هستند.
فناوری هوافضا سطوح بالای تابش در مدار به شدت به فضانوردان و ماشین‌آلات فضایی آسیب می‌رساند. افزایش دما که ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض تابش است، می‌تواند باعث تخریب و خرابی سریع تجهیزات و مدارها شود.
تاریخچه‌ای از طلا
وقتی کاوشگران اسپانیایی برای اولین بار به “دنیای جدید” رسیدند، با مردم بومی آمریکای جنوبی ملاقات کردند. این دو فرهنگ توسط اقیانوسی وسیع از هم جدا شده بودند، هرگز با یکدیگر تماس نداشتند، به زبان‌های مختلف صحبت می‌کردند و زندگی‌های کاملاً متفاوتی داشتند. با این حال، یک چیز مشترک داشتند - هر دو طلا را بسیار ارزشمند می‌دانستند و از آن برای ساخت برخی از مهم‌ترین اشیاء خود استفاده می‌کردند.
فرهنگ‌های مختلف در سراسر جهان به طور مستقل طلا را به عنوان “مهم‌ترین ماده” ارتقا داده‌اند.در طول تاریخ سیاره ما، تقریباً هر فرهنگ معتبری از طلا برای نماد قدرت، زیبایی، خلوص و دستاورد استفاده کرده است. امروزه ما همچنان از طلا برای مهم‌ترین اشیاء خود استفاده می‌کنیم: حلقه‌های ازدواج، مدال‌های المپیک، اسکارها، گرمی‌ها، پول، صلیب‌ها و هنرهای مذهبی. هیچ ماده دیگری با همان نادر بودن جایگاه برجسته‌تری در جامعه ما ندارد.
جواهرات: استفاده اصلی از طلا
طلا برای ساخت اشیاء زینتی و جواهرات هزاران سال استفاده شده است. قطعات طلای یافت شده در یک رودخانه بسیار آسان برای کار کردن هستند و احتمالاً یکی از اولین فلزاتی بودند که توسط انسان‌ها استفاده شدند.
امروزه، حدود نیمی از طلای تازه استخراج شده برای ساخت جواهرات استفاده می‌شود. علاوه بر این، بیشتر طلای بازیافتی نیز برای ساخت جواهرات استفاده می‌شود. حدود ۷۸٪ از طلای مصرفی هر سال (تازه استخراج شده و بازیافتی) در تولید جواهرات استفاده می‌شود.
فلز ایده‌آل برای جواهرات
ویژگی‌های خاص طلا آن را برای ساخت جواهرات ایده‌آل می‌کند. این ویژگی‌ها شامل: درخشندگی بسیار بالا؛ رنگ زرد مطلوب؛ مقاومت در برابر زنگ‌زدگی؛ قابلیت تبدیل به سیم، چکش‌کاری به ورقه‌ها یا ریخته‌گری به اشکال مختلف. این‌ها همه ویژگی‌های یک فلز جذاب هستند که به راحتی به اشیاء زیبا تبدیل می‌شوند.
عامل بسیار مهم دیگری که استفاده از طلا به عنوان فلز جواهرات را ضروری می‌کند، سنت است. انتظار می‌رود که مهم‌ترین اشیاء از طلا ساخته شوند. طلای خالص برای مقاومت در برابر فشارهای مکرر اعمال شده به بسیاری از اقلام جواهرات بسیار نرم است. صنعتگران یاد گرفتند که آلیاژ کردن طلا با فلزات دیگر مانند مس، نقره و پلاتین دوام آن را افزایش می‌دهد. از آن زمان، بیشتر طلای استفاده شده برای ساخت جواهرات آلیاژی از طلا با یک یا چند فلز دیگر است.
آلیاژهای طلا ارزش کمتری به ازای واحد وزن نسبت به طلای خالص دارند. یک استاندارد تجاری به نام “عیار” برای تعیین محتوای طلای این آلیاژها توسعه یافت. طلای خالص به عنوان طلای ۲۴ عیار شناخته می‌شود و تقریباً همیشه با علامت “۲۴K” مشخص می‌شود.
یک آلیاژ که ۵۰٪ طلا به وزن دارد به عنوان طلای ۱۲ عیار (۱۲/۲۴) شناخته می‌شود و با علامت “۱۲K” مشخص می‌شود. یک آلیاژ که ۷۵٪ طلا به وزن دارد ۱۸ عیار (۱۸/۲۴ = ۷۵٪) است و با علامت “۱۸K” مشخص می‌شود.
به طور کلی، جواهرات با عیار بالا نرم‌تر و مقاوم‌تر در برابر زنگ‌زدگی هستند، در حالی که جواهرات با عیار پایین‌تر قوی‌تر و کمتر مقاوم در برابر زنگ‌زدگی هستند - به ویژه هنگامی که با عرق تماس دارند.
رنگ‌های آلیاژهای طلا
آلیاژ کردن طلا با فلزات دیگر رنگ محصولات نهایی را تغییر می‌دهد (به تصویر مراجعه کنید). یک آلیاژ با ۷۵٪ طلا، ۱۶٪ نقره و ۹٪ مس، طلای زرد تولید می‌کند. افزودن مس بیشتر رنگ را به صورتی تغییر می‌دهد و حتی مس بیشتر طلای قرمز تولید می‌کند.
طلای سفید یک آلیاژ با ۷۵٪ طلا، ۴٪ نقره، ۴٪ مس و ۱۷٪ پالادیوم است. آلیاژهای دیگر فلزات سبز، هلو و حتی سیاه رنگ تولید می‌کنند.
نمودار سه‌گانه (مثلثی) همراه نشان می‌دهد که چگونه آلیاژهایی با درصدهای مختلف طلا، مس و نقره رنگ‌های مختلفی از طلا تولید می‌کنند. توجه کنید که سمت پایین مثلث برای درصدهای وزنی مختلف مس است. با رسیدن مقدار مس به ۵۰٪، آلیاژ شروع به نمایش رنگ قرمز می‌کند. افزودن مس بیشتر، آلیاژ را شبیه به مس می‌کند.
طلا به عنوان “وسیله مبادله”
به دلیل ارزش بالای طلا و عرضه محدود آن، طلا مدت‌ها به عنوان وسیله مبادله یا پول استفاده شده است. اولین استفاده شناخته شده از طلا در معاملات به بیش از ۶۰۰۰ سال پیش بازمی‌گردد.
معاملات اولیه با استفاده از قطعات طلا یا قطعات نقره انجام می‌شد. کمیابی، کاربرد و مطلوبیت طلا آن را به ماده‌ای با ارزش بلندمدت تبدیل می‌کند. طلا برای این منظور خوب عمل می‌کند زیرا ارزش بالایی دارد، بادوام است، قابل حمل است و به راحتی قابل تقسیم است.
طلا به عنوان پشتوانه ارز
برخی از چاپ‌های اولیه پول کاغذی با طلایی که برای هر واحد پول در گردش نگهداری می‌شد، پشتیبانی می‌شدند. ایالات متحده زمانی از “استاندارد طلا” استفاده می‌کرد و ذخیره‌ای از طلا را برای پشتیبانی از هر دلار کاغذی در گردش نگه می‌داشت.
تحت این استاندارد طلا، هر فردی می‌توانست ارز کاغذی را به دولت ارائه دهد و در ازای آن ارزش معادل طلا را مطالبه کند. استاندارد طلا زمانی توسط بسیاری از کشورها استفاده می‌شد، اما در نهایت بسیار دست و پا گیر شد و دیگر توسط هیچ کشوری استفاده نمی‌شود.
طلایی که به عنوان پشتوانه مالی ارز استفاده می‌شد، اغلب به شکل شمش‌های طلا، که به عنوان “طلای شمش” نیز شناخته می‌شود، نگهداری می‌شد. استفاده از شمش‌های طلا هزینه‌های تولید را به حداقل می‌رساند و امکان حمل و نگهداری راحت را فراهم می‌کرد. امروزه بسیاری از دولت‌ها، افراد و مؤسسات سرمایه‌گذاری‌هایی از طلا را به شکل راحت شمش نگهداری می‌کنند.
طلا به عنوان سکه
اولین سکه‌های طلا تحت دستور پادشاه کرزوس از لیدیه (منطقه‌ای در ترکیه امروزی) در حدود ۵۶۰ قبل از میلاد ضرب شدند. سکه‌های طلا تا اوایل دهه ۱۹۰۰ به طور معمول در معاملات استفاده می‌شدند، زمانی که ارز کاغذی به شکل رایج‌تری از مبادله تبدیل شد.
سکه‌های طلا در دو نوع واحد صادر می‌شدند: (۱) برخی به واحدهای ارز، مانند دلار، نام‌گذاری می‌شدند؛ در حالی که (۲) برخی دیگر به وزن استاندارد، مانند اونس یا گرم، صادر می‌شدند.
امروزه سکه‌های طلا دیگر به طور گسترده در معاملات مالی استفاده نمی‌شوند. با این حال، سکه‌های طلا که در وزن‌های خاصی صادر می‌شوند، راه‌های محبوبی برای خرید و مالکیت مقادیر کمی از طلا برای سرمایه‌گذاری هستند. سکه‌های طلا همچنین به عنوان اقلام “یادبود” صادر می‌شوند. بسیاری از مردم از این سکه‌های یادبود لذت می‌برند زیرا هم ارزش جمع‌آوری و هم ارزش فلز گرانبها دارند.
استفاده‌های طلا در الکترونیک
مهم‌ترین استفاده صنعتی از طلا در ساخت الکترونیک است. دستگاه‌های الکترونیکی حالت جامد از ولتاژها و جریان‌های بسیار کم استفاده می‌کنند که به راحتی توسط خوردگی یا زنگ‌زدگی در نقاط تماس قطع می‌شوند.طلا رسانای بسیار کارآمدی است که می‌تواند این جریان‌های کوچک را حمل کند و از خوردگی آزاد بماند.
قطعات الکترونیکی ساخته شده با طلا بسیار قابل اعتماد هستند. طلا در اتصالات، تماس‌های سوئیچ و رله، اتصالات لحیم‌کاری شده، سیم‌های اتصال و نوارهای اتصال استفاده می‌شود.مقدار کمی از طلا در تقریباً هر دستگاه الکترونیکی پیشرفته استفاده می‌شود. این شامل تلفن‌های همراه، ماشین‌حساب‌ها، دستیارهای دیجیتال شخصی، واحدهای سیستم موقعیت‌یابی جهانی (GPS) و سایر دستگاه‌های الکترونیکی کوچک است. بیشتر لوازم الکترونیکی بزرگ مانند تلویزیون‌ها نیز حاوی طلا هستند.
یکی از چالش‌های استفاده از طلا در مقادیر بسیار کم در دستگاه‌های بسیار کوچک، از دست دادن فلز از جامعه است. تقریباً یک میلیارد تلفن همراه هر سال تولید می‌شود و بیشتر آنها حاوی حدود پنجاه سنت طلا هستند.عمر متوسط آنها کمتر از دو سال است و بسیاری از آنها بازیافت نمی‌شوند. اگرچه مقدار طلا در هر دستگاه کم است، تعداد زیاد آنها به مقدار زیادی طلای بازیافت نشده تبدیل می‌شود.
استفاده‌های طلا در کامپیوترها
طلا در بسیاری از قسمت‌های کامپیوترهای رومیزی یا لپ‌تاپ استاندارد استفاده می‌شود. انتقال سریع و دقیق اطلاعات دیجیتال از طریق کامپیوتر و از یک قطعه به قطعه دیگر نیاز به یک رسانای کارآمد و قابل اعتماد دارد.طلا این نیازها را بهتر از هر فلز دیگری برآورده می‌کند.
اهمیت کیفیت بالا و عملکرد قابل اعتماد هزینه بالای آن را توجیه می‌کند.اتصالات لبه‌ای که برای نصب ریزپردازنده‌ها و چیپ‌های حافظه روی مادربرد استفاده می‌شوند و اتصالات پلاگ و سوکت که برای اتصال کابل‌ها استفاده می‌شوند، همگی حاوی طلا هستند.
طلای موجود در این قطعات به طور کلی روی فلزات دیگر الکترولیز می‌شود و با مقادیر کمی نیکل یا کبالت آلیاژ می‌شود تا دوام آن افزایش یابد.
استفاده‌های طلا در دندانپزشکی
چگونه آهن به عنوان پرکننده دندان عمل می‌کند؟ خیلی خوب نیست… دندانپزشک شما به ابزارهای آهنگری نیاز خواهد داشت، لبخند شما چند روز پس از پر کردن زنگ زده خواهد شد و باید به طعم آهن عادت کنید.حتی با هزینه بسیار بالاتر، طلا در دندانپزشکی به دلیل عملکرد برتر و جذابیت زیبایی‌شناختی آن استفاده می‌شود.
آلیاژهای طلا برای پر کردن‌ها، تاج‌ها، پل‌ها و وسایل ارتودنسی استفاده می‌شوند. طلا در دندانپزشکی استفاده می‌شود زیرا از نظر شیمیایی خنثی، غیر آلرژیک و برای دندانپزشک آسان برای کار است.طلا به عنوان ماده‌ای در دندانپزشکی از اوایل ۷۰۰ سال قبل از میلاد شناخته شده است. “دندانپزشکان” اتروسکی از سیم طلا برای محکم کردن دندان‌های جایگزین در دهان بیماران خود استفاده می‌کردند. احتمالاً طلا در زمان‌های باستان برای پر کردن حفره‌ها استفاده می‌شد؛ با این حال، هیچ مدرک مستند یا شواهد باستان‌شناسی برای این استفاده از طلا تا حدود بیش از ۱۰۰۰ سال پیش وجود ندارد.
طلا تا اواخر دهه ۱۹۷۰ به طور سخاوتمندانه‌تری در دندانپزشکی استفاده می‌شد. افزایش شدید قیمت طلا در آن زمان باعث توسعه مواد جایگزین شد. با این حال، مقدار طلای استفاده شده در دندانپزشکی دوباره در حال افزایش است. برخی از انگیزه‌ها برای این امر از نگرانی‌هایی ناشی می‌شود که فلزات کمتر خنثی ممکن است تأثیر منفی بر سلامت بلندمدت داشته باشند.