یاقوت سرخ چیست؟
دلیلی وجود دارد که چرا ماشین‌های قرمز سریع‌تر به نظر می‌رسند و لباس‌های قرمز بیشتر توجه را جلب می‌کنند. رنگ قرمز، رنگ احساسات شدید ما است: عشق، خشم، شور و هیجان. به همین دلیل، از میان تمامی سنگ‌های رنگی، یاقوت سرخ گران‌ترین است و بالاترین قیمت را به ازای هر قیراط دارد.
یاقوت سرخ احتمالاً نمادین‌ترین سنگ قیمتی رنگی در جهان است و نام آن همیشه با رنگ خیره‌کننده است.
فرهنگ‌های اولیه معتقد بودند که یاقوت‌های سرخ به دلیل شباهتشان به خون، قدرت زندگی دارند و یاقوت‌های سرخ چهار بار در کتاب مقدس ذکر شده‌اند و با ویژگی‌هایی مانند زیبایی و حکمت مرتبط هستند.
یاقوت سرخ جایگاهی نمادین در دنیای جواهرات دارد و به‌طور کلی یکی از محبوب‌ترین سنگ‌های قیمتی است.
سنگ‌های قیمتی که به طور سنتی به عنوان ارزشمندتر از سایر سنگ‌ها در نظر گرفته می‌شدند.
همه سنگ‌های قیمتی رنگی دارای پایه کوراندوم هستند که به تنهایی به طور طبیعی شفاف است، اما شفافیت آن هنگامی که این عناصر جزئی حضور دارند، شروع به نمایش رنگ‌های مختلف می‌کند.
یاقوت سرخ یکی از چهار سنگ قیمتی اصلی است که به همراه یاقوت کبود، زمرد و الماس شناخته می‌شود - سایر سنگ‌های قیمتی به عنوان نیمه‌قیمتی شناخته می‌شوند. همچنین، یاقوت سرخ یکی از غنی‌ترین تاریخ‌ها را در میان تمام سنگ‌های قیمتی دارد؛ از زمانی که بیش از ۲۵۰۰ سال پیش کشف شد، همه کسانی که با آن برخورد کرده‌اند را مجذوب خود کرده است.
با کیفیت‌ترین یاقوت‌های سرخ به طور معمول در سنگ مرمر تشکیل می‌شوند. مرمر یک سنگ دگرگونی است که زمانی که حرارت و فشار از داخل پوسته زمین با رسوبات سنگ آهک تماس پیدا می‌کند، در حین تشکیل کوه‌ها به وجود می‌آید. محتوای کم آهن در مرمر این امکان را می‌دهد که یاقوت‌هایی با رنگ قرمز به شدت زنده تولید شود.
فرهنگ‌های اولیه معتقد بودند که یاقوت سرخ قدرت زندگی را دارد و کتب باستانی یاقوت سرخ را با ویژگی‌هایی مانند زیبایی و حکمت مرتبط می‌دانند. نام یاقوت سرخ از کلمه لاتین 'رُبِر' (ruber) به معنای 'قرمز' آمده است. در سانسکریت، یاقوت سرخ به عنوان 'راتناراج' شناخته می‌شود که به معنای 'پادشاه جواهرات' است و بعداً نیز به نام 'راتنانایاکا' معروف شد که به معنای 'رهبر تمامی سنگ‌های قیمتی' است.
به طور تاریخی، این سنگ قیمتی در سراسر جهان اسامی مختلف زیادی داشته است که نشان‌دهنده محبوبیت و اهمیت آن در میان تمدن‌های مختلف است.
تشکیل یاقوت‌های سرخ ۲۰ تا ۳۰ میلیون سال طول می‌کشد و حرکت‌های تکتونیکی صفحات زمین آنها را به شکل‌های قاره‌ای امروزی جدا کرده است، در حالی که ذخایر یاقوت‌های خود را به طور جداگانه تولید می‌کنند. دره موگوک در برمه به مدت قرن‌ها منبع اصلی یاقوت‌های سرخ جهان بود. آن منطقه یاقوت‌های بسیار خوبی تولید کرده است، اما در سال‌های اخیر، یاقوت‌های خوبی کمیاب شده‌اند زیرا معادن تخلیه شده‌اند. یاقوت‌ها به ندرت به طور مستقیم از مرمر یا بازالت که در آن تشکیل می‌شوند استخراج می‌شوند. استخراج جواهرات کوچک از این سنگ‌های سخت امکان‌پذیر است اما بسیار گران است و بسیاری از یاقوت‌ها در طی فرآیند استخراج شکسته می‌شوند.
استخراج یاقوت سرخ به بیش از ۲۵۰۰ سال پیش در سریلانکا بازمی‌گردد، که همچنان یکی از بهترین منابع یاقوت سرخ (و یاقوت کبود) در جهان است. در برمه (که اکنون میانمار نامیده می‌شود و حداقل از سال ۶۰۰ میلادی به عنوان یک منبع یاقوت سرخ شناخته می‌شود)، جنگجویان یاقوت سرخ را به عنوان تعویذ حمل می‌کردند، زیرا معتقد بودند که آنها را در نبرد شکست‌ناپذیر می‌کند.
در برمه و تایلند، که منبع دیگری از یاقوت‌های سرخ با کیفیت هستند، افسانه‌ای وجود دارد که از اژدهای باستانی برمه‌ای سخن می‌گوید که سه تخم جادویی گذاشت. از تخم اول، پیوساوتی، پادشاه برمه، بیرون آمد؛ از تخم دوم، امپراتور چین ظاهر شد؛ و تخم سوم تمام یاقوت‌های سرخ خیره‌کننده برمه را فراهم کرد، بسیاری از آنها که به گفته تاجران محلی جواهرات، هنوز کشف نشده‌اند. معدن‌کاران برمه‌ای زمانی معتقد بودند که یاقوت‌های کبود صورتی که پیدا می‌کردند، یاقوت‌هایی بودند که هنوز نرسیده‌اند.
ویژگی سنگ یاقوت سرخ
یاقوت سرخ، سنگ تولد ماه ژوئیه است و به عنوان سنگ جواهر برای سالگردهای ۱۵ و ۴۰ ازدواج شناخته می‌شود. این سنگ اغلب به عنوان هدیه‌ای به منظور نشان دادن قدرت رابطه فرد اهدا می‌شود. این جواهر همچنین دارای سیستم بلورین سه‌گانه است، سیستمی که با سه محور برابر و به‌طور مساوی مایل مشخص می‌شود.
یاقوت سرخ تنها به یک قسمت کروم در هر ۱۰۰۰ قسمت نیاز دارد تا رنگ قرمز غنی خود را نشان دهد. کوراندوم یک اکسید آلومینیوم است که در ترکیب شیمیایی یاقوت سرخ، کروم جایگزین بخشی از آلومینیوم می‌شود. این رنگ قرمز عمیق و بی‌نظیر است که به سنگ یاقوت سرخ لقب 'سنگ عشق' را داده است.
بیشتر یاقوت‌های سرخ رنگ‌هایی از قرمز مایل به بنفش تا قرمز مایل به قهوه‌ای را نشان می‌دهند. با این حال، رنگ کلی - که ترکیبی از رنگ، تن و اشباع است - می‌تواند به تاجران جواهرات اطلاعاتی درباره منشأ جغرافیایی اولیه سنگ بدهد.
یاقوت‌های برمه‌ای تمایل به رنگ قرمز مایل به بنفش دارند، در حالی که سنگ‌های تایلندی تمایل به رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای دارند. یاقوت سرخ همچنین ویژگی پلی‌کرئیسم را نشان می‌دهد، به این معنا که رنگ آن هنگام مشاهده از زوایای مختلف متفاوت است.
هنگام ارزیابی یک یاقوت سرخ، ارزش‌هایی متفاوت از الماس اعمال می‌کنیم. در مورد الماس‌ها، میزان برش جواهر تأثیر بسیاری بر روی کشف درخشندگی، پراکندگی و براقیت آن دارد. کیفیت برش نقش حیاتی در قضاوت درباره زیبایی و ارزش الماس ایفا می‌کند، اما در مورد سنگ‌های قیمتی رنگی، رنگ بدن زنده آنها بیشترین اهمیت را دارد.
نحوه تمیز کردن یاقوت سرخ
ساده‌ترین روش برای تمیز کردن یک سنگ قیمتی زیبا مانند یاقوت سرخ، استفاده از آب گرم صابونی و یک پارچه نرم است. این روش کاملاً امن است زیرا یاقوت سرخ یکی از سخت‌ترین سنگ‌های قیمتی است - در واقع، تنها الماس سخت‌تر از آن است. البته به یاد داشته باشید که یاقوت سرخ اغلب برای بهبود ظاهر و تثبیت جواهر با استفاده از پر کردن شکاف‌ها پردازش می‌شود.
اگر مطمئن نیستید که یاقوت شما ۱۰۰٪ طبیعی است، پیشنهاد می‌کنیم از تمیزکننده‌های بخار و تمیزکننده‌های اولتراسونیک دوری کنید. در واقع، حتی اگر یاقوت شما ۱۰۰٪ طبیعی باشد، هیچ دلیلی برای استفاده از چیزی فراتر از آب صابونی وجود ندارد مگر اینکه در پاک کردن کثیفی واقعاً مشکل داشته باشید.
نحوه مراقبت از یاقوت سرخ
همانند سایر جواهرات، هر قطعه را در یک جعبه جداگانه یا کیسه جداگانه نگهداری کنید اگر می‌توانید، یا در جعبه‌ای که از برخورد کردن و خراشیدن قطعات به یکدیگر جلوگیری کند. از نظر علمی، تنها یاقوت کبود و الماس به اندازه کافی سخت هستند که یاقوت سرخ را خراش دهند، اما همیشه بهترین کار این است که قطعات را جدا از یکدیگر نگهداری کنید.
همیشه قبل از ورزش، انجام کارهای خانه یا استفاده از هرگونه مواد شیمیایی قوی مانند سفید کننده، جواهرات خود را بردارید. زمانی که از جواهرات استفاده نمی‌کنید، اطمینان حاصل کنید که یاقوت‌های شما از منابع حرارتی دور و از نور مستقیم خورشید محافظت شده باشند، اگرچه نگران نباشید از پوشیدن جواهرات در روزهای آفتابی - این تنها یک اقدام احتیاطی برای نگهداری است.