گرانترین و معروفترین زیور در کل دنیا : گردنبند امید
الماس هوپ یک سنگ قیمتی زیبا با وزن ۴۵.۵۲ قیراط است.
الماس‌های آبی بسیار نادر هستند، اما ممکن است قبلاً درباره معروفترین الماس آبی از همه شنیده باشید.
الماس وزنی معادل ۴۵.۵۲ قیراط دارد و برخلاف الماس‌های سفید خیره‌کننده‌ای که به دیدن آن‌ها عادت کرده‌ایم، عمیقاً آبی است. این الماس در یک حلقه طراحی شده توسط پیر کارتیه قرار دارد که توسط ۱۶ الماس سفید به شکل گلابی و بریده شده به صورت کوشن به صورت متناوب احاطه شده است، بر روی زنجیری از ۴۵ الماس سفید. الماس‌های آبی عمیق به ندرت بیش از چند قیراط وزن دارند، و در واقع الماس هوپ بزرگترین الماس آبی شناخته شده است.این الماس صدها مایل زیر سطح زمین تشکیل شده و بیش از یک میلیارد سال پیش توسط یک فوران آتشفشانی به سطح زمین حمل شده است.
در مقایسه با تاریخ زمین‌شناختی‌اش، تاریخ این الماس به عنوان یک شیء خواستنی توسط انسان‌ها تقریباً یک لحظه کوتاه بوده است. این سنگ در هند و در زمانی قبل از سال ۱۶۶۸ کشف شد، سالی که پادشاه لویی چهاردهم یک الماس آبی به وزن ۱۱۰.۵ قیراط خرید که در نهایت چندین بار برش داده شد تا به جواهری که امروز می‌شناسیم تبدیل شود. الماس در دوران انقلاب فرانسه همراه با سلطنت ناپدید شد و در سال ۱۸۱۲ در لندن دوباره ظاهر شد و سپس به تملک یک پادشاه بریتانیایی، جرج چهارم درآمد. سپس توسط آقای هوپ مذکور خریداری شد که خانواده‌اش آن را در طول قرن نوزدهم نگه داشتند. در سال ۱۹۱۲، پیر کارتیه آن را به وارث آمریکایی، ایولین والش مک‌لین فروخت که اموالش آن را به جواهرساز هری وینستون فروخت، که آن را در سال ۱۹۵۸ به اسمیتسونیان اهدا کرد، جایی که از آن زمان تاکنون به صورت مداوم به نمایش درآمده است — اگرچه هرگز به زیبایی امروز به نظر نمی‌رسید.
این الماس جایگاه افتخار را در سر مجموعه جواهرات دارد. روی یک ستون کوچک قرار دارد که به آرامی می‌چرخد تا جواهر را از چهار جهت نشان دهد. این چرخش با وقار به طرز عجیبی جنبه‌ای انسانی دارد، انگار که کسی آن را می‌پوشد و جواهر را به نمایش می‌گذارد، و بینندگان تحت تاثیر جادوی آن خاموش می‌شوند. این یکی از تجربه‌های بزرگ در اسمیتسونیان است.
بیایید به ریشه‌های الماس هوپ بپردازیم. در سال ۱۶۶۰، تاجر جواهرات فرانسوی، ژان-باتیست تاورنیه، یک الماس آبی برش‌نخورده به وزن ۱۱۲ قیراط را در هند خریداری کرد. به طرز شگفت‌انگیزی، الماس‌های آبی عمیق به ندرت بیش از چند قیراط وزن دارند، بنابراین الماس هوپ بزرگترین الماس شناخته‌شده از نوع خود است. این جواهر خیره‌کننده در عمق صد مایلی زیر سطح زمین تشکیل شده و بیش از یک میلیارد سال پیش توسط یک فوران آتشفشانی به سطح زمین حمل شده است.
احتمالاً این الماس از معدن معروف کولور در هند استخراج شده است. پس از بازگشت به فرانسه، تاورنیه الماس را به پادشاه فرانسه، لویی چهاردهم، فروخت. جواهرساز درباری فرانسه سپس این الماس را به یک سنگ آبی زیبا با وزن ۶۷ قیراط برش داد که توسط پادشاه لویی چهاردهم پوشیده می‌شد. بنابراین، این سنگ چشمگیر به نام 'آبی فرانسه' معروف شد.
در سال ۱۷۹۲، در طول انقلاب فرانسه، الماس آبی دزدیده شد. حدود ۲۰ سال طول کشید تا الماس دوباره ظاهر شود. یک دلال الماس در لندن در آن زمان به یک الماس آبی زیبا دست یافت. طبق شواهد جواهرشناسی، این همان الماس آبی فرانسه بود که دوباره برش داده شده بود.
احتمال زیادی وجود دارد که الماس هوپ را از منبع دیگری بشناسید. در واقع، این الماس الهام‌بخش جواهر خیالی 'قلب اقیانوس' در فیلم تایتانیک بود. الماس هوپ به وضوح الهام‌بخش 'قلب اقیانوس' بود: هر دو الماس آبی با اندازه مشابه هستند و تاریخچه آن‌ها نیز مشابه است. بازیگر گلوریا استوارت این نسخه زیبای تکراری به ارزش ۱.۴ میلیون دلار را در مراسم جوایز آکادمی در سال ۱۹۹۸ پوشید.
احتمال زیادی وجود دارد که الماس هوپ را از منبع دیگری بشناسید. در واقع، این الماس الهام‌بخش جواهر خیالی 'قلب اقیانوس' در فیلم تایتانیک بود. الماس هوپ به وضوح الهام‌بخش 'قلب اقیانوس' بود: هر دو الماس آبی با اندازه مشابه هستند و تاریخچه آن‌ها نیز مشابه است. بازیگر گلوریا استوارت این نسخه زیبای تکراری به ارزش ۱.۴ میلیون دلار را در مراسم جوایز آکادمی در سال ۱۹۹۸ پوشید.
الماس هوپ در حال حاضر در موزه ملی تاریخ طبیعی واشنگتن، دی.سی. قرار دارد و در نمایش دائمی است. این الماس از سال ۱۹۵۸ در این موزه نگهداری می‌شود و در طول سال‌هایی به عنوان قرارداد موقت به امانت داده شده است.
در سال ۱۸۱۲، یک الماس آبی عمیق که توسط جان فرانسیلیون به وزن ۱۷۷ گرین (هر ۴ گرین معادل ۱ قیراط) توصیف شده بود، در تملک یک دلال الماس لندنی به نام دانیل الیاسون ثبت شد. شواهد قوی نشان می‌دهد که این سنگ همان الماس آبی فرانسه که دوباره برش داده شده بود و همان سنگی است که امروزه به نام الماس هوپ شناخته می‌شود. چندین منبع اشاره می‌کنند که این الماس توسط پادشاه جرج چهارم بریتانیا خریداری شده بود. پس از مرگ وی در سال ۱۸۳۰، بدهی‌های پادشاه آنقدر زیاد بود که احتمالاً الماس آبی از طریق کانال‌های خصوصی فروخته شد.
اولین اشاره به مالک بعدی الماس در سال ۱۸۳۹ در فهرست مجموعه جواهرات هنری فیلیپ هوپ معروف، مردی که الماس به نام او معروف شده است، یافت می‌شود. متأسفانه، فهرست نمی‌گوید که هوپ الماس را از کجا یا از چه کسی به دست آورده یا چقدر برای آن پرداخت کرده است.
پس از مرگ هنری فیلیپ هوپ در سال ۱۸۳۹ و پس از دعوای حقوقی فراوان، الماس به برادرزاده‌اش هنری توماس هوپ و در نهایت به نوه برادرزاده‌اش، لرد فرانسیس هوپ، انتقال یافت. در سال ۱۹۰۱، لرد فرانسیس هوپ از دادگاه چانسری و خواهرانش مجوز فروش الماس را برای کمک به پرداخت بدهی‌هایش دریافت کرد. این الماس به یک دلال لندنی فروخته شد که بلافاصله آن را به جوزف فرانکل و پسران نیویورک فروخت، که این سنگ را در نیویورک نگه داشتند تا زمانی که آن‌ها نیز به پول نیاز داشتند. الماس سپس به سلیم حبیب فروخته شد که آن را در سال ۱۹۰۹ در پاریس به حراج گذاشت. این الماس در حراجی فروخته نشد، اما کمی بعد به سی. اچ. روزناو فروخته شد و سپس همان سال دوباره به پیر کارتیه فروخته شد.
در سال ۱۹۱۰ الماس هوپ به خانم ایولین والش مک‌لین از واشنگتن دی.سی. در کارتیه پاریس نشان داده شد، اما او از تنظیم آن خوشش نیامد. کارتیه الماس را دوباره تنظیم کرد و آن را به آمریکا برد و برای یک آخر هفته به خانم مک‌لین سپرد. این استراتژی موفقیت‌آمیز بود. فروش در سال ۱۹۱۱ انجام شد و الماس به عنوان یک قطعه سرپوش بر روی یک حلقه سه‌لایه از الماس‌های سفید بزرگ نصب شد. مدتی بعد، این الماس به آویز گردنبندی الماس تبدیل شد که امروز آن را می‌شناسیم. مالکیت چشمگیر خانم مک‌لین بر این سنگ تا زمان مرگ او در سال ۱۹۴۷ ادامه یافت.
شرکت هری وینستون از نیویورک سیتی در سال ۱۹۴۹ تمام مجموعه جواهرات خانم مک‌لین، از جمله الماس هوپ، را از اموال او خریداری کرد. این مجموعه همچنین شامل الماس ستاره شرق با وزن ۹۴.۸ قیراط، الماس ستاره جنوب با وزن ۱۵ قیراط، یک الماس سبز ۹ قیراطی و یک الماس ۳۱ قیراطی بود که اکنون به عنوان الماس مک‌لین شناخته می‌شود.
در طول ۱۰ سال بعدی، الماس هوپ توسط شرکت هری وینستون در بسیاری از نمایشگاه‌ها و رویدادهای خیریه در سراسر جهان به نمایش درآمد، از جمله به عنوان جذابیت اصلی نمایشگاه 'دادگاه جواهرات' آن‌ها. در ۱۰ نوامبر ۱۹۵۸، آن‌ها الماس هوپ را به مؤسسه اسمیتسونیان اهدا کردند و تقریباً بلافاصله این سنگ آبی بزرگ به جذابیت اصلی آن تبدیل شد.
برای سال‌های بسیاری وزن الماس هوپ ۴۴.۵ قیراط گزارش شده بود. در سال ۱۹۷۴، این الماس از جای خود خارج شد و در واقع وزن آن ۴۵.۵۲ قیراط بود. این الماس به عنوان یک الماس نوع IIb طبقه‌بندی می‌شود، که نیمه‌رسانا هستند و معمولاً فسفرسانس می‌کنند. الماس هوپ فسفرسانس رنگ قرمز قوی از خود نشان می‌دهد که برای چندین ثانیه پس از مواجهه با نور فرابنفش کوتاه‌موج باقی می‌ماند. رنگ آبی الماس به مقدار کمی بورون موجود در سنگ نسبت داده می‌شود.
در آویز اطراف الماس هوپ، ۱۶ الماس سفید وجود دارد که هم به شکل گلابی و هم به شکل کوشن برش داده شده‌اند. یک حلقه به آویز لحیم شده که خانم مک‌لین اغلب الماس‌های دیگری از جمله الماس مک‌لین و ستاره شرق را به آن متصل می‌کرد. زنجیر گردنبند شامل ۴۵ الماس سفید است.
در دسامبر ۱۹۸۸، تیمی از موسسه گوهرشناسی آمریکا به اسمیتسونیان مراجعه کردند تا سنگ بزرگ آبی را با استفاده از تکنیک‌های مدرن امروزی درجه‌بندی کنند. آن‌ها مشاهده کردند که این گوهر نشانه‌هایی از سایش دارد، فسفرسانس بسیار قوی‌ای از خود نشان می‌دهد و شفافیت آن به دلیل دانه‌بندی سفید که در الماس‌های آبی شایع است کمی تحت تأثیر قرار گرفته است. آن‌ها رنگ را به عنوان آبی خاکستری تیره توصیف کردند. در همان روز، بررسی توسط یک گوهرشناس دیگر با استفاده از رنگ‌سنج بسیار حساس نشان داد که در رنگ آبی عمیق یک مولفه بسیار کم‌رنگ بنفش وجود دارد که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست. با این حال، هنوز هم تعجب‌آور است که سنگ اصلی با وزن ۱۱۲ ۳/۱۶ قیراط که توسط تاورنیه خریداری شده بود به عنوان 'بنفش زیبا' توصیف شده بود.